Voor iemand zorgen zit Barbara Seesink in het bloed. Als Meewerkend Teamleider Preventie-assistenten helpt ze cliënten aan passende mondzorg en zorgt ze ervoor dat haar collega’s prettig kunnen werken. Diezelfde zorgende houding zet ze voort in haar vrije tijd bij stichting Waar is onze Angel?, waar ze inmiddels elf jaar zoekacties opzet voor vermiste honden en speurhonden traint. “Iemand helpen is voor mij het mooiste wat er is”, vertelt ze. Ze vertelt over een bijzondere vermissing waar ze nog altijd een warme herinnering aan heeft.

De moed zonk ons in de schoenen

“Bezorgde hondeneigenaren benaderden ons in paniek. Hun nieuwe, angstige buitenlandse hond was na slechts drie weken al vermist. We probeerden hen gerust te stellen: ‘Honden redden zich vaak wel. Het is nu een vreemde hond die niet reageert op haar naam, maar meestal vinden we weggelopen honden binnen één tot vier dagen terug.’ Helaas lag dat dit keer iets anders. 

Nog dezelfde dag werd de hond aangereden op de snelweg en gesignaleerd bij de Rottemeren, 12 kilometer van huis. De moed zonk ons in de schoenen. Zou ze erg gewond zijn geraakt? Drie weken lang speurden we de omgeving af, deelden we flyers uit en plaatsten we berichten op social media.

Samen voor hetzelfde doel: de hond veilig thuisbrengen

Ondanks de verdrietige omstandigheden, creëerde de zoektocht ook een bijzondere band tussen de eigenaren en het zoekteam. We leerden elkaar goed kennen, deelden het leed en hadden één doel: de hond veilig thuisbrengen.

Na drie weken werd de hond eindelijk weer gespot in de buurt van haar huis. Na nog twee intensieve weken hebben we haar eindelijk veilig kunnen stellen. Ze had wonder boven wonder alleen een gebroken teen overgehouden aan de aanrijding op de snelweg. De opluchting was groot.

Weer iets kunnen betekenen voor een ander

Het ontzorgen en geruststellen van baasjes wanneer hun hond is vermist, geeft me hetzelfde gevoel als zorgafhankelijke ouderen helpen aan een gezonde, frisse mond. In beide situaties ervaar ik de voldoening van het bieden van rust en vertrouwen.

Door cliënten gerust te stellen en met geduld te werken, voelen ze zich sneller op hun gemak. Wanneer ik ze achterlaat met een schone mond, waardoor ze beter kunnen eten en genieten van sociale momenten, weet ik dat ik weer iets heb kunnen betekenen voor een ander. Daar doe ik het voor.”