Mensen met dementie reageren soms angstig op mondzorgbehandelingen. Julia Maijer, geregistreerd mondhygiënist en tandarts in opleiding, liep hier tegenaan bij een 95-jarige tweeling. De zussen lieten niemand toe in de mond, totdat Julia hiervoor een creatieve oplossing bedacht.

Nagellak

“De zussen hadden verschillende kleuren nagellak op. Alleen op die manier konden de zorgmedewerkers hen uit elkaar houden. Toen ik ze voor het eerst zag, vond ik ze gelijk bijzonder. Ze waren erg gehecht aan elkaar en deden alles samen. Hoewel ze zwaar dementeerden, konden ze zich nog veel herinneren van vroeger. Ze vertelden verhalen uit hun kindertijd en zongen liedjes.

Observeren

Ik besloot de zussen eerst een tijdje te observeren nadat ik hoorde dat ze zich verzetten tegen de mondzorg. Toen ik hun agenda’s bekeek, zag ik dat ze apart werden ingepland voor hun behandelingen. Omdat ik inmiddels wist hoe sterk hun band was, bedacht ik dat het misschien beter zou gaan als ik ze tegelijkertijd inplande.

Dankbaar

Mijn vermoeden klopte. Ik vroeg: ‘Zouden jullie het fijn vinden als jullie bij elkaar zijn als de tandarts komt?’ Dat leek hen een prettig idee. Ze waren nog steeds bang, maar wilden op deze manier de mondzorg wel ontvangen. Sterker nog: ze hielpen elkaar door de behandeling heen. ‘Kom op, volhouden. Ik ben bij je’, zei de ene zus tegen de andere als die aan de beurt was. Soms zongen ze versjes om elkaar gerust te stellen.

De hechte relatie van de zussen zorgde ervoor dat ze hun angst konden overwinnen. Dat was heel mooi om mee te maken. Ik ben dankbaar dat ik de ruimte heb gekregen om een oplossing voor hen te bedenken en deze uit te voeren.”