Onze medewerkers in de geriatrische mondzorg maken waardevolle momenten mee. Zo had Mirjam Voorwinden een bijzondere band met Ada, een dementerende cliënt met een ernstige visuele beperking. Mirjam is preventie-assistent, meewerkend teamleider, mondzorgconsulent en geeft de Klinische les voor verzorgenden namens Vitadent Academy.
“’Tanden’, zei Ada toen ik de gordijnen van haar zorgkamer opende en haar begroette. Ik kreeg er kippenvel van. Ze had al anderhalf jaar niets meer gezegd.
In 2019 ontmoette ik haar voor het eerst. Ze zat toen in een rolstoel, was al dementerend en slechtziend, maar wel aanspreekbaar. Tijdens de coronacrisis ging ze sterk achteruit. Ze lag veel in bed, soms zelfs in de foetushouding. Ook verloor ze haar zicht vrijwel volledig en stopte ze met praten. Haar wereld werd steeds kleiner.
Vertrouwen winnen
Tijdens deze laatste levensfase was het moeilijk om haar mond te verzorgen. De mond is een intieme zone. Als je niets ziet en niet begrijpt wat er gebeurt, laat je anderen niet zomaar aan je gebit zitten. Ada hield haar lippen daarom vaak stijf op elkaar.
Om haar vertrouwen te winnen zorgde ik ervoor dat mijn bezoekjes bestonden uit vaste rituelen. Zodra ik haar kamer binnenkwam deed ik de gordijnen open en riep ik: ‘Goedemorgen Ada!’ Vaak zette ik ook een van haar favoriete cd’s op. De herkenbare muziek van André Rieu zorgde voor een ontspannen sfeer.
Smakkende geluid
Als ze begreep dat ik er was, aaide ik haar voorzichtig over haar wang en smeerde ik wat vaseline op haar lippen. Op die manier kon ze eraan wennen dat ik haar mond aanraakte. Na verloop van tijd werkte ze steeds vaker mee. Ze liet me toe in haar mond en ze begon de mondverzorging zelfs prettig te vinden. Dat merkte ik aan het smakkende geluid dat ze na afloop maakte, als haar mond weer helemaal schoon was.
Afscheid
Inmiddels is Ada overleden. Ik was erbij toen ze werd weggereden uit haar zorgkamer. De plek waar ik tweeënhalf jaar lang wekelijks en op het laatst tweewekelijks kwam. Zo kon ik afscheid van haar nemen en ons bijzondere contact op een mooie manier afsluiten.
Hoewel Ada’s beperking zeer ernstig was, kon ik haar toch bereiken. Ze was zich ervan bewust dat ik voor haar wilde zorgen. Dit gaf mij veel voldoening. Ik zal haar nooit vergeten.”
Vul hier uw e-mailadres in en u wordt automatisch op hoogte gehouden van onze nieuwste blog post.